Ks. prof. Piotr Tomasik wspominając Marię Grzegorzewską – nestorkę polskiej pedagogiki specjalnej – podkreślił, że człowiek nie może egzystować na marginesie społeczeństwa. Każda osoba ma prawo do bycia szczęśliwym członkiem społeczeństwa. Staraniem odpowiedzialnych za wychowanie powinna być troska o każdego człowieka. Nie wystarczy unikać stygmatyzacji osób niepełnosprawnych, a należy dążyć do zagwarantowania im pełnego szczęścia w procesie wychowawczym. Wychowanek nieustannie musi być traktowany jako podmiot.

Dr Aneta Rayzacher – Majewska wygłosiła referat na temat „Spektrum autyzmu – wachlarz możliwości”. Przypomniała ona uczestnikom spotkania o różnych trudnościach edukacyjnych podkreślając wyjątkowość i indywidualność osób ze spektrum autyzmu. Podkreśliła także potrzebę dużej wrażliwości, akceptacji, szacunku i doceniania osób z zaburzeniami autystycznymi. Troska opiekunów i duszpasterzy powinna dążyć nie tylko do opieki fizycznej czy gwarancji bezpieczeństwa, ale także prowadzić przez doświadczenie miłości i przynależności. W konsekwencji także do uznania, szacunku i samorealizacji.

Ks. prof. Andrzej Kiciński w swoim wystąpieniu pokazał współczesne wyzwania pastoralne. Prelegent podkreślił, że należy unikać iluzji i dążyć do tego, aby osoby niepełnosprawne miały poczucie przynależności. Chodzi o to, aby unikać „pracy dla” niepełnosprawnych, a należy starać się wypracować model „pracy razem z”. Wynika to z zasad integracji i personalizmu.

W spotkaniu brał udział także ks. bp Wojciech Osial – przewodniczący Komisji Wychowania Katolickiego. Podzielił się on swoimi spostrzeżeniami z europejskiego kongresu katechetycznego w Rzymie. Zaprosił także dyrektorów wydziałów katechetycznych do włączenie się w prace nad wypracowaniem nowego dyrektorium katechetycznego w Polsce.

Konferencja był także okazją do wymiany myśli i doświadczeń pracy z osobami niepełnosprawnymi w różnych diecezjach w Polsce. Dopełnieniem refleksji naukowych była wspólna modlitwa w kościele św. Wojciecha w Kielcach.