To właśnie tutaj w dzielnicy Pilarzinho przy parafii św. Marka odbyły się główne obchody tego Jubileuszu. Z tej okazji Poczta Brazylijska wydała pamiątkowy znaczek upamiętniający to wielkie wydarzenie, ważne nie tylko dla wspólnot polskiego pochodzenia w Parana, ale także dla miejscowej społeczności brazylijskiej, gdyż jest niezaprzeczalnym faktem wkład polskich osadników w rozwój kulturowy i gospodarczy tego regionu. Uroczysta edycja znaczka rozpoczęła obchody jubileuszowe.
Kolejnym punktem uroczystości było odsłonięcie pamiątkowego pomnika poświęconego pamięci dzielnych i ofiarnych pierwszych migrantów, który stanął przy parafii św. Marka. Odsłonięcia dokonała Pani Marta Olkowska, Konsul Generalny Rzeczpospolitej Polskiej w Kurytybie wraz z przedstawicielem miejscowej władzy Panem Emilio Trautmannem reprezentującym Prefekta Kurytyby Rafaela Greca de Macedo.
Wśród zaproszonych gości delegację polską reprezentowali: Ambasador Polski w Brazylii Pan Jakub Skiba, Attaché Obrony Pułkownik Wojsk Morskich i Powietrznych w Brazylii, Pan Grzegorz Wasielewski, Konsul honorowy z Porto Alegre, Pan Sergio José Sechinski, Rektor Polskiej Misji Katolickiej w Brazylii, Ks. Zdzisław Malczewski TChr i inni przedstawiciele delegacji polskiej i przedstawiciele władz Stanu Parana i miasta Kurytyby oraz członkowie organizacji polsko-brazylijskich.
Uwieńczeniem obchodów była uroczysta Msza św. w kościele Św. Marka, której przewodniczył Ks. Biskup Rafael Biernacki z Diecezji Blumenau. Koncelebrowali zaproszeni księża, wśród nich Ks. Prowincjał Towarzystwa Chrystusowego Kazimierz Długosz, Ks. Jan Sobieraj i Ks. Anderson Spegiorin, obaj ze Zgromadzenia Księży Chrystusowców. We Mszy uczestniczyli też przedstawiciele licznych parafii i organizacji polsko-brazylijskich, wśród nich przedstawiciele grupy Orzeł Biały wraz z siostrą Małgorzatą Brodowiak MChR z Cruz Machado.
Słowo bpa Wiesława Lechowicza, Delegata KEP ds. Duszpastertstwa Emigracji Polskiej
Drodzy Bracia i Siostry,
Uczestnicy uroczystości jubileuszowej!
Z sercem wzruszonym, wdzięcznym i radosnym przystępuję do napisania listu z okazji 150. rocznicy osadnictwa polskiego w stanie Parana w Brazylii.
Trudno nie ulec wzruszeniu, kiedy przywołuje się historię polskich emigrantów sięgającą XIX wieku. W 1869 roku Sebastian Edmund Woś Saporski zwany „ojcem polskiego osadnictwa” wraz z księdzem Antonim Zielińskim opiekunem nielicznych wówczas polskich osiedleńców uzyskali od cesarza Pedro II koncesję na rozpoczęcie polskiej akcji kolonizacyjnej w Brazylii. Od tego czasu wciąż rosła liczba Polaków przybywających do Brazylii w poszukiwaniu środków do życia, by utrzymać rodzinę. Polscy emigranci nie byli więc, jak pisze Adam Mickiewicz w „Księgach pielgrzymstwa polskiego”, tułaczami błądzącymi bez celu, ani też wygnańcami usuniętymi z ojczystego kraju. Różnych niedostatków doświadczali nasi rodacy na przestrzeni 150 lat, ale nie brakowało im nigdy godności, miłości do rodziny, przywiązania do matki ziemi, duchowej więzi z Ojczyzną oraz wiary w Boga wyznawanej we wspólnocie Kościoła. Mimo zmieniających się czasów i następujących kolejnych pokoleń polskich emigrantów te wartości wydają się być nadal charakterystyczne dla Polonii brazylijskiej, o czym mogłem się przekonać naocznie podczas mojego pobytu w Brazylii w 2018 roku.
Wdzięczność wypełnia serce kiedy się dostrzega, w jakim stopniu Polacy żyjący na pięknej brazylijskiej ziemi dbali i nadal dbają o zachowanie polskiej i chrześcijańskiej tożsamości. Widocznymi znakami tej troski o duchowe dziedzictwo przodków są wybudowane przez przybywających do Brazylii Polaków świątynie, po dziś dzień otoczone dbałością i stanowiące miejsca, gdzie wznoszone są modlitwy w języku polskim. Na uwagę i wdzięczność wobec Polonii brazylijskiej zasługują też inicjatywy wspierające dążenia niepodległościowe w naszej Ojczyźnie w czasie II wojny światowej i w latach powojennych oraz służące promocji Polski w Brazylii. Okrągła rocznica osadnictwa polskiego na Czerwonej Ziemi stwarza okazję, by także z serdecznym podziękowaniem spojrzeć i docenić rolę polonijnych parafii i zorganizowanego duszpasterstwa polskojęzycznego, instytucji i stowarzyszeń polonijnych, klubów, szkół i zespołów polonijnych.
Motywy wdzięczności rodzą radość i dają powód do świętowania. Mimo fizycznego oddalenia łączę się duchowo z wszystkimi, którzy obchodzą uroczyście 150. rocznicę osadnictwa polskiego w stanie Parana. Wraz z Wami wznoszę do Boga pieśń wdzięczności i uwielbienia za Jego Opatrzność nad polskimi emigrantami, z wiarą, że i w przyszłości kolejne pokolenia mające polskie korzenie zachowają specyfikę brazylijskiej Polonii, łącząc ją z otwartością na współczesne wyzwania i szanse.
Każda rocznica czy jubileusz przypomina nam prawdę, o której pisał C. K. Norwid, „Przeszłość jest to dziś, tylko cokolwiek dalej (…) Nie jakieś tam coś, gdzieś/ Gdzie nigdy ludzie nie bywali” („Przeszłość”). Dlatego z wielkim uznaniem myślę o wszystkich, którzy tworzyli i tworzą historię Polonii brazylijskiej na polu patriotycznym i religijnym, edukacyjnym i intelektualnym, kulturalnym i socjalnym. Jako Delegat Konferencji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej pragnę wyrazić szczególne uznanie dla polskich duszpasterzy – księży, sióstr zakonnych i osób świeckich włączających się w duszpasterstwo polskojęzyczne. Zmarłych niech Pan Bóg nagrodzi zbawieniem, a żyjącym hojnie błogosławi!
Słowa uznania i podziękowania dla duszpasterzy kieruję na adres ks. Zdzisława Malczewskiego, rektora Polskiej Misji Katolickiej w Brazylii i wielce zasłużonego dla duszpasterstwa brazylijskiej Polonii. Szczere wyrazy wdzięczności przekazuję także przedstawicielom lokalnego Kościoła za zrozumienie duchowych potrzeb naszych rodaków i otwartość na specyfikę polskiej religijności. Z serdecznym pozdrowieniem zwracam się do działaczy polonijnych oraz przedstawicieli państwa polskiego z Panią Konsul Generalną RP w Kurytybie na czele.
Drodzy Rodacy!
Niech mądrość płynąca z przeszłości pozwoli Wam jak najpiękniej zaprojektować przyszłość pomyślną dla wszystkich żyjących w Brazylii, których serca biją w rytm muzyki Chopina, a ręce składają się do modlitwy ze spojrzeniem utkwionym w oblicze Czarnej Madonny z Jasnej Góry!
Pozostaję z modlitwą i pasterskim błogosławieństwem
Bp Wiesław Lechowi
Delegat KEP ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej
Więcej ważnych i ciekawych artykułów na stronie opoka.org.pl →
Podziel się tym materiałem z innymi:
