HOBART
W przewodnikach turystycznych czytamy: „Wyspa Tasmania to owalna wyspa usytuowana u wybrzeży Półwyspu Tasmana na Tasmanii. Wyspa ta należy do składu Parku Narodowego Tasmania. Wyspa Tasmania charakteryzuje się klifami zbudowanymi z diabazu. Najwyższy punkt wyspy wynosi 300 m n.p.m. Stolicą Tasmanii jest miasto Hobart które założone zostało w 1804 roku jako drugie po Sydney miasto Australii. Miasto to usytuowane jest w południowo-wschodniej części wyspy. Miasto słynie z historycznych budynków, winiarni oraz przepięknej scenerii i portu. Dodatkową atrakcją miasta jest najstarszy teatr w Australii - Theathre Royal”. Należałoby jeszcze dodać, że liczba mieszkańców wyspy wynosi ok. 500 tys., w tym połowa zamieszkuje Hobart.
Do tego uroczego miejsca przybyli też i Polacy - pierwsi zaraz po II wojnie światowej. Obecnie mieszka na Tasmanii ok. 2,5 tys. Polaków. W ślad za nimi przybyli duszpasterze – księża Chrystusowcy oraz Siostry Misjonarki Chrystusa Króla dla Polonii Zagranicznej. Właśnie 25 lecie pracy wśród Polonii w Hobart Sióstr Misjonarek było świętowane w niedzielę 17 listopada. Uroczystości jubileuszowe rozpoczęła Msza święta celebrowana przez bp Wiesława Lechowicza. W koncelebrze uczestniczyli ks. Tadeusz Przybylak SChr - prowincjał Chrystusowców w Australii i Nowej Zelandii, ks. Jacek Walkiewicz SChr – prowincjał w USA i Kanadzie oraz ks. Józef Migacz SChr – miejscowy duszpasterz Polonii. We Mszy świętej uczestniczyło sześć Sióstr Misjonarek, które pracują w Australii - w Hobart, w Melbourne i w Brisbane. Jubileusz Sióstr zgromadził na Eucharystii liczna grupę wiernych świeckich, zarówno polskiego pochodzenia, jak i z innych grup narodowościowych. Bp Lechowicz, odwołując się do Ewangelii najpierw dziękował Polonii za wytrwanie w wierze i za trud wychowywania dzieci w wierze katolickiej i tradycji polskiej pomimo różnych przeszkód. Następnie w imieniu własnych i wszystkich obecnych na Eucharystii podziękowała Siostrom Misjonarkom za to, że poprzez wierne realizowanie powołania są znakiem Królestwa Bożego, żywym świadectwem Jezusa oraz przykładem życia „w imię Jezusa”. Kaznodzieja życzył wytrwania w tej pięknej posłudze, która, zgodnie z zapewnieniem Jezusa, prowadzi do ocalenia życia innych i własnego. Modlitwie za Siostry towarzyszyła także intencja związana z troska o nowe i dobre powołania do zgromadzenia, którego charyzmatem jest służba Polonii. Przed końcowym błogosławieństwem słowa wdzięczności i życzeń skierował pod adresem Sióstr Misjonarek ks. Przybylak. Ostatnie słowo należało do s. Moniki Bury MChR, która w imieniu Sióstr podziękowała nie tylko za organizację uroczystości jubileuszowej, ale przede wszystkim za współpracę i okazywaną Siostrom życzliwość i pomoc.
Po Mszy świętej miało miejsce spotkanie przy obiedzie w Domu Polskim. To była okazja do kolejnych podziękowań i życzeń dla Sióstr Misjonarek. Występy zespołów folklorystycznych uświetniły to jubileuszowe świętowanie.
Obecnie w Hobart przebywają dwie siostry: S. Elżbieta i S. Anna, pracując w Polskim Biurze Pomocy Społecznej. Posługują osobom chorym i starszym, a także dzieciom w ramach szkoły sobotniej. Są oczywiście zaangażowane w parafii miejscowej. Nic dziwnego, że z każdej strony płynęły pod adresem Sióstr potoki wdzięcznych słów i życzeń oraz bukiety biało-czerwonych kwiatów.
W poniedziałek z kolei Siostry Misjonarki przeżywały dzień skupienia prowadzony przez bp Wiesław Lechowicza. Hasłem medytacji były słowa „Życiem moim jest Chrystus”.
Zgromadzenie Sióstr Misjonarek Chrystusa Króla dla Polonii Zagranicznej
Więcej ważnych i ciekawych artykułów na stronie opoka.org.pl →
Podziel się tym materiałem z innymi:
