Gdyby tak ktoś wszystkim, którzy panicznie boją się końca świata i życia powiedział, żeby ufność złożyli w Bogu, to w ich serce zagości pokój. Zdobędą nowe siły, ale ich działanie nabierze pokoju, umiaru, bo zrozumieją, że choć działać trzeba, to jednak jakiś kres życia i świata i tak nadejdzie.

Chrześcijańskie spojrzenie w przyszłość jest pełne realizmu. Gorzko trzeźwiące. Cierpienie, samotność, epidemie, śmierć należą do życia. Trzeba przejść przez trudny czas. Niejedno w twoim życiu się posypie, mówi Bóg. Ale zaraz dodaje: „gdy się to dziać zacznie, nabierz ducha i podnieś głowę”.

Przed paruzją nastąpi okres próby, prześladowania Kościoła, eskalacji bezbożności i pojawienia się antychrysta, rozumianego jako osoba indywidualna lub społeczność. Ponowne przyjście Chrystusa poprzedzą katastrofy. Jednak już dziś katastrofą jest życie bez Chrystusa.

Końcowa destrukcja świata napawa oczywiście lękiem i zawiera w sobie dramaturgię. Ale finalna katastrofa nie jest ostatnim słowem, które mówi chrześcijaństwo o końcu świata. Koniec świata będzie bowiem dniem powtórnego przyjścia Jezusa na ziemię.

Na łamach „International Journal of Global Warming” zebrano 79 prognoz zniszczenia świata spowodowanego zmianami klimatycznymi. W przypadku 49 z nich zapowiadany termin zagłady już minął. Do 16 innych pozostało tak mało czasu, że prawdopodobnie prognozy też się nie spełnią.

Paruzja jest tematem, który prawie zniknął z naszej świadomości. Przypomina o niej książka „Siła nadziei. Uwierzcie w koniec świata”. Rozmawiamy o niej z Judytą Syrek, autorką, która przeprowadziła ostatni wywiad z o. Joachimem Badenim, dotyczący właśnie końca świata.

W dzisiejszej Ewangelii czytamy: „uważajcie, czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie”. To słowa o końcu świata. O ile datę świąt znamy, o tyle daty końca czasów nie znamy. Ostateczny koniec świata może mieć miejsce jeszcze za naszego życia albo po naszej śmierci.

Co bym powiedział Panu, gdyby wezwał mnie dzisiaj do Siebie? – pytał Papież podczas Mszy w Domu św. Marty. W homilii zaprosił do refleksji nad jakością naszego życia oraz nad końcem czasów, o którym czytamy w Apokalipsie.