Ta wersja „ewangelii”, która obecnie stała się modna, jest w swej istocie fałszywą nadzieją, gdyż obiecuje ludziom dziedzictwo w odwiecznym i nieskończonym Życiu bez wzywania ich do pokuty i zerwania z nieposłuszeństwem wobec Boga. Główną jej metodą jest zachęcanie ludzi do uznania Jezusa osobistym Zbawicielem, bez głoszenia konieczności poddania się Mu jako PANU. Nowoczesna „ewangelia” obiecuje zbawienie od piekła, jednak nic nie mówi o porzuceniu grzechu i niesprawiedliwości. Oferuje fałszywe bezpieczeństwo ludziom, którzy ciałem i duszą lgną do światowych wzorców, jednocześnie gardząc uświęceniem życia. Ta „ewangelia” oddziela wiarę od wierności i posłuszeństwa PANU. Jej nauczanie sugeruje, że intelektualne „pojednanie się” z Bogiem jest równoważne  posłuszeństwu Prawdzie. Jednak nie to jest istotą przesłania Ewangelii głoszonej przez Jezusa.

Napisałem tę książkę, aby zająć się zapisami ewangelicznymi na temat najważniejszych rozmów ewangelizacyjnych Jezusa oraz Jego nauką na temat zbawienia. Dotkniemy w niej szeregu pytań: Kim jest Jezus? Jak należy Go utożsamiać w ewangelicznym przesłaniu i jak powinien zostać przyjęty przez grzeszników? Czym jest wiara prowadząca do zbawienia? Na czym polega zbawienie? Oto podstawowe pytania, które mają wpływ na wszystko, co potwierdzamy swoją wiarą i głosimy jako chrześcijanie. Nie są to li tylko teologiczne ciekawostki. W końcu przesłanie, które mamy dla świata, ma wieczne konsekwencje. Nie możemy sobie pozwolić na głoszenie czegoś, co by siało zamęt i fałszywą nadzieję. (John MacArthur)