Kryzys sanitarny i kolejne lockdowny znacząco osłabiły demokrację i uderzyły w swobody obywatelskie oraz doprowadziły do umacniania reżimów autorytarnych. Ma to miejsce w krajach Sahelu, w Birmie i w wielu innych miejscach na świecie. Kościół w takiej sytuacji nie może milczeć.

Pandemia koronawirusa spotęgowała kryzys humanitarny, który od lat dotyka Sahel.

Pandemia koronawirusa doprowadziła do jeszcze większej destabilizacji w krajach Sahelu. Misjonarze alarmują o nieustających atakach ze strony islamskich dżihadystów.

Obecny rok zapowiada się jako jeden z najgorszych dla dzieci Sahelu. Najmłodszych dotyka niedożywienie i brak dostępu do wody, konieczność migracji, brak edukacji, wcielanie siłą do wojska oraz przemoc seksualna.

W Burkina Faso pogłębia się kryzys humanitarny spowodowany suszą, biedą, długotrwałymi konfliktami wewnętrznymi oraz islamskim ekstremizmem. Do tego spada wsparcie dla tego regionu ze strony ONZ.

Dzięki działalności Fundacji Jana Pawła II dla Sahelu wiele osób udało się wyciągnąć ze skrajnej biedy. W wielu miejscach zapewniono dostęp do wody, udało się rozwinąć rolnictwo. Jednakże ogólna sytuacja nadal jest dramatyczna – powiedział kard. Peter Turkson po powrocie z Dakaru.

W Dakarze odbyło się doroczne spotkanie Rady Administracyjnej Fundacji Jana Pawła II dla Sahelu. Stowarzyszenie zajmuje się pomocą humanitarną dla tego regionu od 35 lat.

Caritas Internationalis apeluje do rządów i ludzi dobrej woli o pomoc dla krajów Sahelu. Szacuje się, że nawet 6 mln ludzi grozi tam głód.