Ps 48 (47), 2-3b. 3c-4. 5-6. 7-8 (R.: por. 9d)

     Bóg swoje miasto umacnia na wieki.

Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały *

w mieście Boga naszego.

Święta Jego góra, wspaniałe wzniesienie, *

radością jest całej ziemi.

     Bóg swoje miasto umacnia na wieki.

Góra Syjon, kres północy, *

jest miastem wielkiego Króla.

Bóg w zamkach swoich *

okazał się obroną.

     Bóg swoje miasto umacnia na wieki.

Oto połączyli się królowie *

i wspólnie natarli.

Zaledwie ujrzeli, zdrętwieli, *

zmieszali się i uciekli.

     Bóg swoje miasto umacnia na wieki.

Chwyciło ich drżenie *

jak ból rodzącą kobietę,

jak wiatr ze wschodu, *

który okręty z Tarszisz druzgocze.

     Bóg swoje miasto umacnia na wieki.

PEŁNA LITURGIA Z DNIA DOSTĘPNA W SERWISIE: liturgia.opoka.org.pl