[Ps 44 (43), 10-11. 14-15. 24-25 (R.: por. 27b)]

   Wyzwól nas, Panie, przez Twe miłosierdzie.

Odrzuciłeś nas, Boże, i okryłeś wstydem, *

już nie wyruszasz z naszymi wojskami.

Sprawiłeś, że ustępujemy przed wrogiem, *

a ci, co nas nienawidzą, łup sobie zdobyli.

   Wyzwól nas, Panie, przez Twe miłosierdzie.

Wystawiłeś nas na wzgardę sąsiadów, *

na śmiech otoczenia, na urągowisko.

Uczyniłeś nas przysłowiem wśród pogan, *

głowami potrząsają nad nami ludy.

   Wyzwól nas, Panie, przez Twe miłosierdzie.

Ocknij się! Dlaczego śpisz, Panie? *

Przebudź się! Nie odrzucaj nas na zawsze!

Dlaczego ukrywasz Twoje oblicze, *

zapominasz o naszej nędzy i ucisku?

   Wyzwól nas, Panie, przez Twe miłosierdzie.