Ps 32 (31), 1b-2. 5 i 11 (R.: por. 7)

   Tyś mą ucieczką i moją radością.

Szczęśliwy człowiek, †

któremu nieprawość została odpuszczona, *

a jego grzech zapomniany.

Szczęśliwy ten, któremu Pan nie poczytuje winy, *

a w jego duszy nie kryje się podstęp.

   Tyś mą ucieczką i moją radością.

Grzech wyznałem Tobie i nie skryłem mej winy. †

Rzekłem: «Wyznaję mą nieprawość Panu», *

a Ty darowałeś niegodziwość mego grzechu.

Cieszcie się i weselcie w Panu, sprawiedliwi, *

radośnie śpiewajcie wszyscy prawego serca!

   Tyś mą ucieczką i moją radością.