Ps 49 (48), 2-3. 6-7. 8-10. 11 (R.: por. Mt 5, 3)

    Ubodzy duchem mają wstęp do nieba.

Słuchajcie tego, wszystkie narody, *

nakłońcie uszu, wszyscy mieszkańcy ziemi,

niscy pochodzeniem na równi z możnymi, *

bogaci razem z ubogimi.

    Ubodzy duchem mają wstęp do nieba.

Dlaczego miałbym się trwożyć w dniach niedoli, *

gdy otacza mnie złość podstępnych,

którzy ufają swoim dostatkom *

i chełpią się ogromem swego bogactwa?

    Ubodzy duchem mają wstęp do nieba.

Nikt przecież nie może samego siebie wykupić *

ani nie uiści Bogu ceny za siebie należnej.

Nazbyt jest kosztowne wyzwolenie duszy †

i nigdy mu na to nie starczy, *

aby żyć wiecznie i nie ulec zagładzie.

    Ubodzy duchem mają wstęp do nieba.

Albowiem ujrzy, że umierają mędrcy, *

jednakowo ginie głupi i prostak,

zostawiając obcym *

swoje bogactwa.

    Ubodzy duchem mają wstęp do nieba.

PEŁNA LITURGIA Z DNIA DOSTĘPNA W SERWISIE: liturgia.opoka.org.pl