Ks. Władysław Gurgacz – jezuita troszczący się o dusze Żołnierzy Wyklętych

Aż dziw, że ktoś tak mocno uduchowiony, rzec by można: mistyk czasu wojny, obdarzony pasją i talentem malarskim, stanie się duszpasterzem Wyklętych, kapelanem troszczącym się o dusze żołnierzy – piszą wydawcy „Refleksji” ks. Władysława Gurgacza, kapelana Żołnierzy Wyklętych.

W Wydawnictwie Instytutu Pamięci Narodowej ukazały się „Refleksje” ks. Władysława Gurgacza SJ. Publikowane po raz pierwszy w całości i w krytycznym opracowaniu dają czytelnikowi możliwość bliższego i głębszego poznania bogatej osobowości tego kapelana Żołnierzy Wyklętych.

Jak podaje strona jezuici.pl: „Jest to publikowany po raz pierwszy w całości dziennik duchowy jezuity, kapelana działającej w pierwszych latach powojennych na terenie Sądecczyzny Polskiej Podziemnej Armii Niepodległościowej, skazanego w sfingowanym procesie w Krakowie i straconego przez władze komunistyczne 14 IX 1949 r.” 

„Refleksje” ks. Gurgacza obejmują okres od jego wstąpienia do zakonu jezuitów w 1931 r. w Starej Wsi, do września 1947 r. Zawierają głównie treści biograficzne i obrazują duchową drogę przed przystąpieniem do oddziału podziemia niepodległościowego.

„Z jego zapisków wyłania się obraz jezuity głęboko żyjącego duchowością, wrażliwego na ludzkie cierpienie i piękno natury, człowieka zmagającego się ze sobą w drodze ku dojrzałości, kapłana przeczuwającego rychłą śmierć i tęskniącego za niebem. Aż dziw, że ktoś tak mocno uduchowiony, rzec by można: mistyk czasu wojny, obdarzony pasją i talentem malarskim, stanie się duszpasterzem Wyklętych, kapelanem troszczącym się o dusze żołnierzy. Refleksje są obrazem jego duchowej, kilkunastoletniej drogi i zawierają przepojone doświadczeniami treści, świadczące o dojrzałości autora. Dzięki uważnej i cierpliwej lekturze zapisków można lepiej zrozumieć późniejszą trudną decyzję o. Gurgacza o przystąpieniu do Polskiej Podziemnej Armii Niepodległościowej” – czytamy stronie IPN.

Wydanie „Refleksji” opracowanych przez Marię Chodyko, przy współpracy o. Krzysztofa Dorosza SJ, zawiera bogaty materiał ilustracyjny dotyczący autora, fotokopie zdjęć, korespondencji i dokumentów. Tekst został opatrzony szerokim aparatem krytycznym: przypisami, notami wyjaśniającymi, indeksami, ilustracjami. Na początku zostały zamieszczone dwa obszerne wstępy: teologiczny – o. prof. Dariusza Kowalczyka i historyczny – prof. Filipa Musiała. Dzięki temu można lepiej zrozumieć tekst refleksji i autora, jak też szerzej spojrzeć na kontrowersyjną drogę jezuity, który idąc za głosem sumienia, oddał swoje życie Bogu i Ojczyźnie.

Źródło: jezuici.pl, ipn.gov.pl


« 1 »

reklama

reklama

reklama