„Boże Serce jest niezgłębioną otchłanią dóbr”. Św. Małgorzata Alacoque i kult Serca Boga

Św. Małgorzata Alacoque, którą wspominamy w Kościele 14 października, mocno ożywił kult Serca Boga. Małgorzata wstąpiła do Zakonu Sióstr Nawiedzenia (wizytek) w Paray-le-Monial. Tam w 1672 złożyła śluby zakonne, w latach 1684-1687 pełniła funkcję przełożonej nowicjuszek, a w roku 1685 wraz z nowicjuszkami poświęciła się Najświętszemu Sercu Pana Jezusa.

W prywatnych objawieniach doświadczała wizji związanych z tajemnicą Serca Jezusowego. Opisała 30 z nich. Spośród bardzo wielu objawień, wyróżnia się cztery tzw. wielkie objawienia, mające charakter społeczny i kościelny. Podczas czwartego wielkiego objawienia, Jezus prosił św. Małgorzatę, by w piątek po oktawie Bożego Ciała obchodzono święto ku czci Serca Pana Jezusa, z Komunią wynagradzającą i z modlitwą wynagradzającą przed Najświętszym Sakramentem.

W jednym z listów św. Małgorzata Maria Alacoque pisze, jak wielkim darem jest Boże Serce dla ludzi: „To Boże Serce jest niezgłębioną otchłanią wszelkich dóbr, do której ubodzy mają się zwracać we wszystkich swoich potrzebach. Ono jest otchłanią radości, w której przepadają wszystkie nasze smutki. Jest otchłanią pokory przeciwko naszej pysze; jest otchłanią miłosierdzia dla nieszczęśliwych, jest wreszcie otchłanią miłości, w której powinniśmy ukryć cała naszą nędzę” (Liturgia Godzin, t. IV, s. 1264).

źródło za: W Służbie Miłosierdzia 09/2007, opoka.org.pl