Uroczystości pod obeliskiem upamiętniającym ofiary reżimu komunistycznego rozpoczęły się o godz. 10.00. Głos zabrał pan Bolesław Karandyszowski, prezes Okręgowego Związku Represjonowanych Politycznie Żołnierzy-Górników w Bydgoszczy, który przywitał wszystkich przybyłych. Po krótkiej modlitwie, którą poprowadził ks. kanonik płk Zenon Surma, dziekan Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych w Bydgoszczy, głos kolejno zabrali: pan Józef Ramlau, wicewojewoda kujawsko-pomorski oraz pan prof. Mirosław Golon, dyrektor oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w Gdańsku.

W pielgrzymce uczestniczyli także: ppłk Jacek Liszewski, szef sztabu 33. Bazy Lotnictwa Transportowego w Powidzu, ppłk Adam Ciesielski, Komendant Wojskowych Uzupełnień w Bydgoszczy, a także pani Ewa Jędrzejak-Taranek, przedstawicielka wiceministra MON, pana Bartosza Kownackiego.   Pod odczytaniu apelu pamięci oraz złożeniu kwiatów pod obeliskiem przez poszczególne delegacje uczestnicy pielgrzymki udali się do bazyliki pw. Najświętszej Maryi Panny Licheńskiej. Południowej Eucharystii przewodniczył ks. kanonik płk Zenon Surma, natomiast homilię wygłosił ks. Adam  Stankiewicz MIC, wicekustosz licheńskiego Sanktuarium.

W słowie skierowanym do wiernych porównał historię życia Józefa sprzedanego przez braci do niewoli z życiem żołnierzy-górników: „O życiu Józefa egipskiego oraz żołnierzy-górników, prześladowanych przez władze komunistyczne, można powiedzieć jednym zdaniem: Ludzie ludziom zgotowali ten los. Józef był umiłowanym synem swego ojca, w którym ten widział przyszłość swojego rodu. Ten ukochany syn w oczach swoich braci został znienawidzony. W ich sercu zrodziła się zazdrość, gdyż każdy z nich chciał być na miejscu Józefa. Czyż w historii tej nie odnajdą się żołnierze-górnicy? Także upragnieni, kochani przez swoich rodziców, byli ludźmi wyjątkowymi w ich oczach. I także współziomkowie, synowie jednej matki, której na imię Polska, powzięli zamysł by ich zgładzić” – mówił kapłan.

W dalszej części kapłan zachęcał uczestniczących w pielgrzymce żołnierzy-górników, aby ofiarowali swoje cierpienia, troski i bóle Matce Bożej, Tej, która cierpiała pod krzyżem swojego Syna.

Zaprosił również, aby wzorem Józefa oraz naśladując Jezusa Chrystusa, starali się wybaczyć zło, jakie zostało im wyrządzone z rąk prześladowców: „I choć to trudne i bolesne, bo trzeba przebaczyć swoim oprawcom, to tylko ta droga prowadzi do zbawienia – droga przebaczenia, droga miłości, droga naśladowania Jezusa Chrystusa, który także zostawszy odrzucony przez swoich współziomków, z wysokości krzyża zawołał Ojcze, przebacz, bo nie widząc, co czynią”.  

Związek Represjonowanych Politycznie Żołnierzy-Górników istnieje od 1992 roku. W chwili założenia należało do niego 60 tysięcy osób. Do dziś przeżyło zaledwie ok. 5 tysięcy spośród żołnierzy-górników, którzy w latach 1949- 1959 pracowali w nieludzkich warunkach w kopalniach węgla, uranu i kamieniołomach. Szacuje się, że w Batalionach Górniczych pracowało do 200 000 młodych mężczyzn. Tysiąc spośród nich straciło życie wypełniając żołnierski obowiązek.