Akolitat to po lektoracie kolejna posługa, którą na drodze formacji ku kapłaństwu przyjmują klerycy. Kolejnym etapem będą już święcenia diakonatu, a po nich prezbiteratu. Zwyczajem legnickiego Seminarium Duchownego jest, że posługa akolitatu kończy rok formacji seminaryjnej. Dla kleryków zaczynają się zatem wakacje.

Przyjmując tę posługę, akolita staje się nadzwyczajnym szafarzem Eucharystii. Od tego momentu może pomagać kapłanom w rozdawaniu Komunii św., a także zanosić Komunię do chorych. Zadaniem akolity jest także pogłębianie własnej pobożności eucharystycznej.

Na te wymiary posługi zwrócił uwagę bp Stefan Cichy w homilii mszalnej. „Ten dzień niesie dla was radość, że będziecie mogli nie tylko przyjmować Jezusa w Komunii św., ale też zanosić Go chorym, będziecie mogli rozdzielać Ciało Pańskie” – mówił.

Ksiądz Biskup podkreślił, że obrzęd akolitatu jest krótki, to modlitwa nad kandydatami oraz wręczenie pateny z chlebem. „Za wami jednak są już 4 lata formacji teologicznej i filozoficznej. To ważny moment dalszego rozwijania pobożności eucharystycznej w waszym życiu. Macie być ludźmi zjednoczonymi z Chrystusem poprzez Jego Słowo, które macie czytać, rozważać i nim żyć. Macie być ludźmi modlitwy. Macie też być ludźmi dzielącymi chleb eucharystyczny i ten powszedni, zatem macie również czynić dobro, być dobrzy jak chleb” – zaznaczył bp Cichy.

W homilii przypomniał także historię posługi akolitatu, która sięga pierwszych wieków chrześcijaństwa. Z czasem jednak zanikła w Kościele. Po soborze Watykańskim II papież Paweł VI na nowo przywrócił tę praktykę, zarówno w formacji seminaryjnej, jak i w przypadku świeckich akolitów.

W uroczystości w katedrze legnickiej udział wzięli przełożeni seminarium, księża z parafii, z których pochodzą nowi akolici, rodzice oraz bliscy kleryków.

Ks. Waldemar Wesołowski