Abp Muszyński: kapłan nigdy nie jest niepotrzebny

„Piękno życia kapłańskiego polega na tym, że nikt z kapłanów nigdy nie jest niepotrzebny” - powiedział abp Henryk Muszyński podczas Mszy św. sprawowanej 29 kwietnia w Pelplinie z okazji jubileuszu 60-lecia święceń kapłańskich.

Mszy św. sprawowanej w bazylice katedralnej w Pelplinie, z trzynastoma diamentowymi jubilatami, w tym z prymasem seniorem, przewodniczył biskup pelpliński Ryszard Kasyna. Wśród koncelebransów byli biskupi z Pelplina: Wiesław Śmigiel i Piotr Krupa.

Na początku homilii abp Muszyński stwierdził: „przybywamy tu nie przypadkowo, bo przychodzimy tak, jak się przychodzi do źródła, by dziękować Bogu, uwielbić Go i prosić”.

„W perspektywie Bożej nic się nie zmieniło, bo przychodzimy tutaj w mocy tego samego Ducha Świętego, który wskrzesił Jezusa z martwych i obdarzył nas mocą Chrystusowego Kapłaństwa”, powiedział dalej hierarcha.

Prymas Polski senior podkreślił, że przeżywana liturgia w katedrze, gdzie jubilaci przyjęli sakrament święceń to dziękczynienie Bogu i ludziom, których Bóg postawił na ich drodze a szczególnie za profesorów i wychowawców seminaryjnych.

Kaznodzieja zauważył, że przyjęcie święceń odbywało się w posłuszeństwie Słowu a dzisiaj, po sześćdziesięciu latach, jubilaci pragną powiedzieć: „idę za Tobą Panie, by służyć na miarę swoich możliwości”, mówił emerytowany metropolita gnieźnieński.

Abp Muszyński podkreślił, że „piękno życia kapłańskiego polega na tym, że nikt z kapłanów nigdy nie jest niepotrzebny”. Dodał, że „być może, iż ta ofiara starych lat jest bardziej potrzebna Bogu niż czynna posługa”. W tym miejscu hierarcha przypomniał, że istotą posłannictwa kapłańskiego jest „posługa jednania, posługa miłosierdzia, głoszenie radosnej Nowiny, ukazywanie ludziom Bożej światłości, szczególnie tym, którzy zagubili się pośród ciemności grzechu, sprawowanie Najświętszej Ofiary, która jest ośrodkiem i pełnią każdego kapłańskiego życia”.

Mówiąc o realiach życia kapłana w podeszłym wieku, prymas senior dodał, że „życie ludzie nie jest ani zarobkowaniem, ani starzeniem się, jest dojrzewaniem do pełni”. „To, że trwamy to jest Jego dziełem”, stwierdził, wskazując, że kapłaństwo ma swoje źródło w miłości Boga do człowieka.

Zwracając się do swoich kolegów z roku święceń, kaznodzieja powiedział, że „to jest niejako żniwo naszego życia, że doczekaliśmy tej chwili”.

Przed uroczystym błogosławieństwem udzielonym przez wszystkich biskupów, główny celebrans podziękował jubilatom za obecność i posługę kapłańską. Bp Ryszard Kasyna stwierdził: „To sam Pan posłużył się wami, waszymi talentami, zdolnościami, cierpliwością, stałością, wiary, abyście potrafili łaskę Bożego Miłosierdzia przekazywać Ludowi Bożemu”.

W 1957 roku święcenia prezbiteratu przyjęło w Pelplinie 58 diakonów. Z tej grupy żyje jeszcze 17 księży.

Abp Muszyński urodził się 20 marca 1933 r. w Kościerzynie (w ówczesnej diecezji chełmińskiej). Ukończył Wyższe Seminarium Duchowne Pelplinie. Po święceniach kapłańskich, które otrzymał w 1957 r., ukończył specjalistyczne studia biblijne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.

Potem studiował w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie, we Franciszkańskim Instytucie Biblijnym w Jerozolimie a także na uniwersytecie w Heidelbergu. Doktorat z teologii obronił w Jerozolimie w 1967 r. a 5 lat później w Rzymie doktorat z nauk biblijnych.

Był profesorem biblistyki i prefektem w pelplińskim seminarium duchownym, wykładał biblistykę na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. W 1979 r. przedłożył na tej uczelni rozprawę habilitacyjną. W latach 1981-84 pełnił na ATK obowiązki prodziekana Wydziału Teologicznego. Był także kierownikiem katedry Starego Testamentu oraz kuratorem katedry Archeologii Starożytnego Bliskiego Wschodu. W 1984 r. został dziekanem Wydziału Teologicznego ATK.

16 lutego 1985 r. Ojciec Święty Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym diecezji chełmińskiej. W 1986 r. został profesorem nadzwyczajnym. W 1987 r. został powołany na przewodniczącego Podkomisji Episkopatu Polski ds. Dialogu z Judaizmem. 23 grudnia 1987 Jan Paweł II powierzył mu obowiązki biskupa włocławskiego, a 25 marca 1992 został mianowany przez Jana Pawła II arcybiskupem-metropolitą gnieźnieńskim.

Abp Muszyński w latach 1994-99 był wiceprzewodniczącym Konferencji Episkopatu Polski, a od 1996 r. - przewodniczącym Komitetu Krajowego Wielkiego Jubileuszu 2000.

Jest cenionym biblistą i laureatem wielu cennych nagród i wyróżnień. Jest zasłużony dla dialogu polsko-żydowskiego i polsko-niemieckiego. Ma w swoim dorobku ponad 300 publikacji. W czasie swojej długiej i owocnej posługi pełnił wiele ważnych funkcji w Kościele powszechnym. Był m.in. wiceprzewodniczącym Konferencji Episkopatu Polski, członkiem Papieskiej Rady Popierania Jedności Chrześcijan oraz członkiem watykańskiej Kongregacji Nauki Wiary, w której pracował z kard. Josephem Ratzingerem, późniejszym papieżem Benedyktem XVI.

Wydatnie przyczynił się do powrotu godności Prymasa Polski do urzędującego arcybiskupa gnieźnieńskiego, co stało się faktem w 2009 r. Był pierwszym noszącym ten tytuł po wspomnianym powrocie. Jako Prymas Polski zasiadał w Radzie Stałej KEP. Nadal jest czynny. Pisze, pracuje naukowo, w miarę sił i możliwości angażuje się duszpastersko.

ks. is, bgk / Pelplin


Zdjęcie: Erzbischof Henryk Muszynski autor: Pelz, opublikowano na licencji: CC BY-SA 3.0

« 1 »

reklama

reklama

reklama