Msza św. pod przewodnictwem biskupa Damiana Muskusa OFM była kulminacyjnym punktem uroczystości odpustowych w wadowickim sanktuarium św. Józefa „na Górce”, którego opiekunami są karmelici bosi. Podczas homilii krakowski biskup pomocniczy zauważył, że w czasach, gdy wierność jawi się jako wartość deficytowa, „Józef jest wzorem człowieka, który potrafił sprostać podjętej misji” 

W karmelitańskim sanktuarium w Wadowicach sprawowane były 20 marca liczne Msze św. z okazji uroczystości św. Józefa, Małżonka i Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny. Przełożony wadowickiej wspólnoty karmelitów bosych o. Grzegorz Irzyk OCD przypomniał, że poniedziałkową uroczystość poprzedziła wielka dziewięciotygodniowa nowenna, która zgromadziła okoliczne parafie.

Podczas wieczornej Mszy św. biskup pomocniczy archidiecezji krakowskiej Damian Muskus zauważył, że św. Józef bez zbędnych słów i wątpliwości zawierzył Bogu swoje życie, które odtąd nierozerwalnie splotło się z ziemskim życiem Jezusa.

„Rolę ojca, męża i opiekuna wypełniał dyskretnie, z pokorą, zawsze w cieniu, ale konsekwentnie i wiernie. Dobrze wiedział, że pod jego dachem mieszka największa Świętość, że sam Bóg oddał w jego ręce dzieciństwo swego Syna, by było bezpieczne i wypełnione miłością” – podkreślił i zauważył, że codzienność prostego przybranego ojca Jezusa „przeniknięta była Bożą obecnością”.

Zdaniem biskupa św. Józef stanowi wzór niezłomnego zawierzenia, wierności podjętym zobowiązaniom i wytrwałości mimo trudów codzienności, znużenia ciężką pracą i niepewności. „Dziś, gdy dla wielu liczy się życie bez zobowiązań, więzi międzyludzkie są tymczasowe i rwą się pod wpływem najmniejszych trudności, a wierność staje się wartością deficytową, Józef jest wzorem człowieka, który potrafił sprostać podjętej misji” – dodał i wyjaśnił, że „pokorny cieśla jest patronem ludzi, którzy uginają się pod ciężarem życiowych zobowiązań, i wzorem wierności i stałości dla mężczyzn na całym świecie”.

W uroczystościach odpustowych uczestniczyli m.in. karmelici z różnych wspólnot zakonnych, wadowiccy pallotyni, ojcowie bernardyni z pobliskiej Kalwarii Zebrzydowskiej, duchowni z dekanatów wadowickich, siostry nazaretanki, albertynki, pasjonistki oraz zmartwychwstanki, a także przedstawiciele Wspólnoty Świeckiego Zakonu Karmelitów Bosych z Wadowic i Andrychowa.

Jak przypomniał kronikarz wadowickiego klasztoru karmelitów bosych, o. Szczepan Praśkiewicz OCD, jedna z pierwszych legend karmelitańskich opowiada o odwiedzinach Józefa i Maryi z Nazaretu z Dziecięciem Jezus u eremitów karmelitańskich na górze Karmel.

W opinii zakonnika, legenda ukazuje, że „od zarania dziejów Karmelu, obok Jezusa i Maryi, w dziejach tych jawi się także on – św. Józef, troskliwy obrońca Chrystusa i Oblubieniec Najświętszej Dziewicy”. Duchowny zaznaczył, że pobyt karmelitów na górze Karmel został przerwany inwazją Saracenów, a w drugiej połowie XIII w. karmelici byli zmuszeni do wyemigrowania do Europy, gdzie przywieźli ze sobą także kult św. Józefa.

Św. Józef jest uważany za opiekuna i ojca zakonu karmelitów bosych, troszczącego się i potrzeby duchowe i materialne zakonników i zakonnic. Spośród polskich klasztorów tego zgromadzenia jego kult wyjątkowo mocno rozwinął się w kościele „Na Górce” w Wadowicach. To figurkę tego świętego wziął ze sobą św. Rafał Kalinowski, gdy przyjechał na wadowicką fundację. W 1911 r. erygowano tu bractwo św. Józefa. Jego celem było szerzenie kultu św. Józefa oraz uświęcanie siebie przez naśladowanie jego cnót.

Przejawem kultu św. Józefa jest wielka nowenna, odprawiana od 1895 r. Przez dziewięć kolejnych śród przed uroczystością św. Józefa gromadzą się wierni z Wadowic i okolicy na uroczystej Mszy św. z okolicznościowym kazaniem i nabożeństwem.

Przed wadowickim obrazem świętego Józefa od wieków modliło się wielu wiernych świeckich, sióstr zakonnych, zakonników, kapłanów, biskupów. Był wśród nich także młody Karol Wojtyła. Jan Paweł II ofiarował pierścień papieski dla przyozdobienia obrazu w wadowickim kościele karmelitańskim. 19 marca 2004 r. kard. Franciszek Macharski nałożył ten pierścień na obraz patrona świątyni i nadał kościołowi tytuł sanktuarium świętego Józefa.