Niemal dokładnie 50 lat po wydarzeniu, które dało początek Katolickiej Odnowy w Duchu Świętym, zgromadzeni w bielskim kościele pw. św. Andrzeja Boboli wieczorem 18 lutego dziękowali za dar ruchu charyzmatycznego. W lutym 1967 r. studenci i pracownicy naukowi Uniwersytetu Duquesne w Stanach Zjednoczonych podczas wspólnego rozważania Pisma Świętego i modlitwy doświadczyli wylania Ducha Świętego.

Spotkanie w pallotyńskim kościele w Bielsku-Białej zgromadziło członków wspólnot charyzmatycznych i ewangelizacyjnych działających na terenie diecezji bielsko-żywieckiej. W modlitwie uwielbienia, adoracji i Eucharystii udział wzięły m.in. osoby, które są związane z Odnową od ponad 30 lat. Niektórzy członkowie wspólnot dzielili się swymi osobistymi świadectwami.

Koordynator Odnowy w Duchu Świętym diecezji bielsko-żywieckiej, ks. Roman Berke nawiązał do doświadczenia z lutego 1967 r., jakie stało się udziałem grupy około 30 studentów i pracowników naukowych katolickiej uczelni amerykańskiej, przyzywających Ducha Świętego i adorujących Najświętszy Sakrament.

„Zostali wtedy w szczególny sposób poruszeni obecnością Pana Boga. Wcześniej tego nie doświadczali. Działo się to poprzez łzy radości, nową modlitwę w językach, słowa proroctwa. Od tego momentu w Kościele katolickim zaczęły powstawać niezależnie różne ogniska, gdzie Duch Święty pobudzał do otwarcia, by dać nowe tchnienie, aby ożywić Kościół od środka. Tak się dzieje już od 50 lat” – przypomniał kapłan, zachęcając do otwarcia się na działanie Trzeciej Osoby Boskiej – inspirującej wszelkie działania we wspólnotach charyzmatycznych.

„Chodzi o nowe doświadczenie miłości Pana Boga” – zaznaczył podczas modlitwy ks. Berke, wzywając, by pozwolić Duchowi uwielbiać Boga w każdej sytuacji i doświadczeniu. „Uwielbienie Pana Boga to nie jest tylko jakiś stan ducha – wzniosły, radosny. To jest złożenie siebie u stóp Pana Boga, uznanie, że On jest Tym, który ma władzę, że On nad wszystkim panuje i ze wszystkiego wyprowadza dobro” – wyjaśnił.

Modlitwę uwielbienia poprowadzili członkowie Wspólnoty Odnowy w Duchu Świętym „Radość” z Cieszyna. Odczytano m.in. fragment Dziejów Apostolskich o Zesłaniu Ducha Świętego.

„Dziś stajemy przed Tobą, Panie i dziękujemy za to, że jesteśmy trochę inni, za to, że jesteśmy pod wpływem i pod działaniem tego młodego wina – Ducha Świętego” – modlił się jeden z reprezentantów wspólnoty, która powstała w 1982 roku wśród studentów cieszyńskiej filii Uniwersytetu Śląskiego.

Niektórzy, związani od lat z swoimi wspólnotami, dzieli się też doświadczeniem wiary. W jednym z czterech zaprezentowanych świadectw Jacek Zamarski z funkcjonującej przy bialskiej parafii Opatrzności Bożej, Wspólnoty Odnowy w Duchu Świętym „Nowy Lud”, której początki sięgają 1981 roku, podkreślił, że doświadczył w swym życiu konkretnego działania Boga.

„Przede wszystkim to zaskoczenie, gdy na samym początku Bóg podczas modlitwy wstawienniczej mówi mi: idź i głoś Ewangelię o mojej miłości. Czyli spotkałem Boga, który mówi, żebym nie siedział sobie na kanapie, jak to dziś podkreśla Franciszek, lecz zachęca, bym szedł. To poddanie się Bożemu słowu spowodowało, że przestałem być obserwatorem tego, co się dzieje w Kościele, lecz stałem się aktywnym uczestnikiem” – wytłumaczył.

Inni, dzielący się świadectwami wiary, wskazywali jak wiele zawdzięczają otwarciu się na inspirację Ducha Świętego, jak gruntownie zmieniło to ich życie oraz w jaki sposób wpływa na codzienne wybory.

Ks. Berke przed modlitwą przed Jezusem w Najświętszym Sakramencie, wezwał, by wyrazić przed Bogiem wdzięczność i skruchę. „Tyle Bóg nam daje, a my to często marnujemy. Marnujemy Jego dary. Ograniczamy moc Pana Boga w nas. Bóg chce przez nas działać i świadczyć. Bóg daje nam odwagę do takiego działania. Jesteśmy wezwani do tego, by odnawiać Kościół tymi darami, które otrzymaliśmy!” – dodał.

Wieczornej Eucharystii przewodniczył wikariusz generalny diecezji ks. Marek Studenski. Zgromadzeni w bielskiej świątyni modlili się o nowe wylanie Ducha Świętego. Podczas kilkugodzinnego spotkania można było skorzystać z sakramentu pokuty i pojednania.

Przeżywany w tym roku Wielki Jubileusz 50-lecia Odnowy Charyzmatycznej w Kościele katolickim będzie miał swój punkt kulminacyjny w Rzymie. Tam, w dzień Pięćdziesiątnicy, zaplanowano główne obchody z udziałem ludzi z całego świata.

Pierwsza grupa, która zapoczątkowała Odnowę Charyzmatyczną w Kościele katolickim, powstała w 1967 roku w Pittsburghu w Stanach Zjednoczonych. Zawiązanie wspólnoty nastąpiło podczas dni skupienia 17-19 lutego, w których uczestniczyli studenci i pracownicy naukowi Uniwersytetu w Pittsburghu. Doświadczyli oni chrztu w Duchu Świętym, któremu towarzyszyło ujawnienie się charyzmatów. Młodzi katolicy otrzymali wtedy dar modlitwy w językach, prorokowania czy uzdrawiania.

W tym samym roku w wielu innych miastach całego świata powtarzały się podobne doświadczenia. Wkrótce Odnowa Charyzmatyczna stała się udziałem Kościoła katolickiego na całym świecie. Nie jest to jednolity ruch. W odróżnieniu od większości ruchów nie ma jednego założyciela lub grupy założycieli. Podobnie jak pierwsi chrześcijanie członkowie Odnowy chcą służyć swymi charyzmatami w budowie wspólnoty Kościoła.