28 grudnia ub.r. papież mianował polskiego purpurata archiprezbiterem tej szczególnie bliskiej mu świątyni, którą odwiedził już 40 razy. Znajduje się tam z cudowny obraz Matki Bożej Śnieżnej, zwanym też Salus Populi Romani, czyli Ocalenie Ludu Rzymskiego.

W wypowiedzi dla Radia Watykańskiego kard. Ryłko podkreślił, iż w tej papieskiej nominacji dostrzega ukoronowanie swojej ponad 30-letniej służby dla Stolicy Apostolskiej. Dodał, że w jego rodzinnym Andrychowie znajduje się kopia obrazu Matki Bożej Śnieżnej, a więc jest on dla niego bardzo cenny. Dodał, że w Polsce znajduje się ponad 350 kopii tego obrazu, z których 37 zostało ukoronowanych koronami papieskimi, zaś około 30 sanktuariów w Polsce związanych jest z bazyliką Santa Maria Maggiore jako sanktuarium macierzystym.

Nowy archiprezbiter zapowiedział też, że stawia sobie zadanie przekazania przyszłym pokoleniom tego „duchowego dziedzictwa”, jakim jest wiara i miłość chrześcijan do Matki Bożej na przestrzeni wieków.

Stanisław Ryłko urodził się 4 lipca 1945 r. w Andrychowie. Święcenia kapłańskie otrzymał 30 marca 1969 r. z rąk kard. Karola Wojtyły. Po dwóch latach posługi duszpasterskiej w archidiecezji krakowskiej na ówczesnym Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie uzyskał licencjat z teologii moralnej, po czym wyjechał na dalsze studia do Rzymu i tam na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim obronił w 1978 r. doktorat w zakresie nauk społecznych. Po powrocie do kraju był wicerektorem Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie, a w latach 1978-87 wykładał teologię pastoralną i socjologię w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. W 1979 r. został sekretarzem Komisji ds. Apostolstwa Świeckich Konferencji Episkopatu Polski.

W 1987 r. rozpoczął pracę w Watykanie jako kierownik biura Sekcji Młodzieżowej Papieskiej Rady ds. Świeckich i na tym stanowisku m.in. współorganizował Światowe Dni Młodzieży w Santiago de Compostela (1989), w Częstochowie (1991) i w Denver (1993). W latach 1992-95 prał. Ryłko pracował w sekcji polskiej Sekretariatu Stanu.

20 grudnia 1995 r. św. Jan Paweł II mianował go sekretarzem Papieskiej Rady ds. Świeckich i biskupem tytularnym Novica, a 6 stycznia 1996 osobiście udzielił mu sakry. 4 października 2003 r. papież powołał go na przewodniczącego tego urzędu, wynosząc go jednocześnie do godności arcybiskupa. W tym charakterze był współorganizatorem Światowych Dni Młodzieży w Kolonii (2005), w Sydney (2008), w Rio de Janiero (2013) i w Krakowie (2016).

Na konsystorzu 24 listopada 2007 r. Benedykt XVI włączył go w skład Kolegium Kardynalskiego. Jako kardynał uczestniczył w konklawe w marcu 2013 r., które wybrało papieża Franciszka. Przewodniczącym Rady przestał być 31 sierpnia br., w związku z gruntowną reformą Kurii Rzymskiej, której częścią była likwidacja tego urzędu i zastąpienie go nową dykasterią.

Jest autorem wielu publikacji, podejmujących takie zagadnienia jak pobożność ludowa, rola małych wspólnot i ruchów kościelnych w życiu Kościoła itp.

W 2015 r. prezydent RP Andrzej Duda udekorował go Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski. Wcześniej zaś na mocy postanowienia prezydenta Lecha Kaczyńskiego z 9 listopada 2009 r. został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą tego samego orderu „za wybitne zasługi w działalności publicznej na rzecz rozwijania współpracy między Rzecząpospolitą Polską i Stolicą Apostolską”.

Bazylika Matki Boskiej Większej jest najstarszą czynną do dzisiaj świątynią maryjną na świecie, a jej początki sięgają 352 r., gdy – według prastarej legendy - papież Liberiusz i rzymianin Jan ujrzeli we śnie Matkę Bożą, która powiedziała im, że w miejscu, w którym w środku lata spadnie śnieg, ma stanąć kościół. I rzeczywiście, gdy w nocy z 4 na 5 sierpnia 352 r. Wzgórze Eskwilińskie pokrył śnieg, papież w obecności ludu rzymskiego wytyczył zarys przyszłej świątyni, sfinansowanej przez Jana, która jednak nie przetrwała. Budowa obecnej świątyni ruszyła w 432 r. na polecenie Sykstusa III, po Soborze Efeskim (431), na którym ogłoszono dogmat o Maryi jako Matce Boga (Theotokos). W chwili rozpoczęcia budowy istniała tam świątynia Junony Lucindy - opiekunki rodzących kobiet i kolumny tego obiektu wykorzystano przy budowie nowego kościoła. Umieszczono w nim ikonę znaną dziś jako Matka Boża Śnieżna lub Salus Populi Romani (Ocalenie Ludu Rzymskiego). Następne wieki przyniosły dalsze rozbudowę tego kościoła, który dzisiaj jest jedną z czterech papieskich bazylik większych.

st, kg, pb (KAI) / Watykan